Mijn leven lang ben ik verzamelaar geweest van oude, gekke, grote en kleine spullen. Voordat ik kinderen kreeg werkte ik bij een antiquair en stond ik met eigen verzamelde spullen op (brocante)markten. Ik kan niet op een strand of door een bos lopen zonder in schelpen, stenen, of andere vormen beelden, combinaties en verhalen te zien die verteld moeten worden. Rommelmarkten, oude schuren en spullen die overblijven maken mij nieuwsgierig. Hoe kunnen deze geleefde voorwerpen herbruikt worden en een nieuwe vorm krijgen?

De afgelopen jaren heb ik het een en ander meegemaakt aan verlies en verdriet en dat dwong mij zelf ook een nieuwe vorm te vinden. Natuur en creativiteit zijn voor mij grote bronnen van troost maar ook inspiratie gebleken. Lang verdwenen alle verzamelde spullen en ideeën in kratjes in de schuur en ergens achter in mijn hoofd. Nu de kinderen allemaal uitvliegen komt er meer tijd en ruimte vorm te geven aan al die inspiratie. Wat ik denk, geleerd heb en voel zet ik om in de werken die ik maak. Deze collages met eigen foto’s, knipsels, vondsten, tekst en soms schilderkunst vertellen een of meerdere verhalen: het is maar net wat je er als kijker in ziet.

Een aantal jaar geleden ben ik begonnen met kleiles, hierin heb ik inmiddels een eigen weg gevonden vanuit intuïtie en gevoel. Met boetseren kan ik me in organische en abstracte vorm uitdrukken en soms ontstaat er een combinatie waarbij klei ook een rol speelt in de collages.